Novas – Página 106 – Federación Rural Galega

A Xunta mira para outro lado e deixa pasar unha nova oportunidade de estructurar o sector na Galiza

O capital francés segue a marcar o ritmo nun sector estratéxico para o agro galego.

PULEVA lucrouse con importantes axudas públicas para agora facer caixa coa venda das suas instalacións.
Lugo, 9 de Marzo de 2010.– No dia de hoxe consumouse a venda da division láctea do grupo empresarial Ebro-Puleva, implantado na Galiza através da planta transformadora de Nadela (Lugo), desde a que recollía o leite dun importante grupo de produtores e produtoras da Galiza. A beneficiária desta operación é a multinacional francesa Lactalis, propietaria xa de unha planta na provincia de Lugo, concretamente en Vilalba , e de outras repartidas por todo o Estado, como Central Leiteira Vallisoletana (Lauki), Prabasa e Forlasa, esta última adquirida recentemente. Na actualidade o grupo Lactalis é un dos catro grupos de maior tamaño do sector transformador no estado español, posición que se verá reforzada pola compra de Puleva.
Con esta operación aumenta ainda mais a inxerencia do capital francés no leite galego. Na actualidade xa unha parte importante da distribución (cun importante peso na fixación de prezos) está en mans do capital francés, agora o sector transformador leva o mesmo camiño. Hai que lembrar que o estado francés é amplamente excedentario na producción de leite. A cuota de Francia supera os 24 millós de toneladas, multiplicando por catro a do estado español. Ademais cumple un papel determinante no estabelecimento dos prezos pagados ás explotacións, xa que é habitual que se utilice como referencia para fixar o prezo da produción. Con esta operación estanse ademais adquirindo novas vias de comercialización dos seus excendentes, principal razón para a expansión dos grupos franceses fóra do seu território, toda vez que, como xa temos indicado, a capacidade produtiva francesa non precisa de importar leite, todo o contrario.

A FEDERACIÓN RURAL GALEGA TACHA DE IRRESPONSABEIS AO CONSELLEIRO DO MEDIO RURAL E AO PRESIDENTE DA XUNTA DE GALIZA.

A venda de PULEVA é unha nova oportunidade perdida para conformar o tan demandado Grupo Lácteo Galego, reivindicación histórica do sector.

Unha das principais eivas do sector lácteo galego é precisamente a carencia dun grupo lácteo forte con capacidade de incidencia nos mercados.

A Xunta de Galicia non dixo nin fixo absolutamente nada para impedir a venda desta industria ao capital francés. Con este comportamento, a Consellaria do Medio Rural volta a demostrar publicamente o seu desinterese e desprezo polo sector lácteo, como ven de facer no proceso de compra-venda da factoria de Pascual en Lugo, apeando as principais cooperativas lácteas galegas.

No caso de Ebro-Puleva estamos a falar dunha industria que no seu momento recibiu diñeiro público (e, polo tanto, de todos e todas nós) e que con esta operación vai parar a un dos principais competidores que ten a producción de leite en Galiza.
Estamos diante dun duro golpe para un sector que está a atravesar unha das principais crises da súa historia, motivada polos prezos máis baixos existentes desde a decada dos 90, sen que nen tan sequer o Ministerio de Agricultura fora quen de facer respeitar os acordos por el mesmo propiciados. Crise que se ten levando por diante 1000 explotacións lácteas na Galiza no ano 2009.

Share on Tumblr

A XUNTA DE GALIZA ESCENIFICA O SEU DESINTERESE POLO AGRO GALEGO RECORTANDO AS AXUDAS PARA A PRODUCIÓN DE CARNE EN EXTENSIVO CON RAZAS AUTÓCTONAS.

Amosa a sua insensibilidade e desprezo cara métodos sustentáveis de explotación da terra, as razas própias do País e a perda de renda das explotacións cárnicas de montaña.

Lalin, 19 de Xaneiro de 2010

Esta liña de axudas estabeleceuse por unha orde da Consellaria do Medio Rural publicada en Abril de 2008, motivada por distintos argumentos: Adecuar as axudas à filosofia da nova PAC, que falaba de focar a produción agro-gandeira cara modelos mais respeitosos co medio ambiente e ao aproveitamento dos recursos naturais, ademais de satisfacer a demanda dos/as consumidores/as de produtos mais sanos e naturais.Tamén se buscaba promocionar o uso e a mellora racial do gando autóctono fomentando a sua utilización en sistemas extensivos. E finalmente, e o que pode ser mais importante sobre todo desde o ponto de vista económico das explotacións, fomentar e axudar a desenvolver unha gandeiria baseada no pastoreo, no aproveitamento dos recursos própios das explotacións que revirte, por unha banda, nunha maior rendabilidade para os gandeiros e gandeiras e que ademais contribue a manter e conservar os ecosistemas do rural, evitando que fiquen no avandono, e, na maioria dos casos, previndo incendios forestais, xa que esas actividades desenvolvense maioritariamente en zonas de monte.

A estas axudas concurriron un bo número de explotacións, non todas as que podian ser beneficiárias, mais era a primeira pedra cara a desenvolver e promocionar este tipo de actividades.

Pois ben, xa na aprovación da primeira convocatória destas axudas xurdiu o primeiro conflito ao ficar un bó número de solitantes fóra por un erro na interpretación dos prazos de apresentación da solicitude. Tentou-se negociar coa Administración unha saída a eses expedentes (mais de caen), mais recebeu-se a calada por resposta, e malia ter apresentado un bó número de recursos a ese proceso de adxudicación das axudas, a dia de hoxe a Consellaria de Medio Rural encabezada por Juarez non contestou a ningun.

Pero o que non agardavamos é que se utilizara ese erro administrativo para tentar eliminar esa liña de axudas. Asi, cando a Consellaria voltou quitar a Orde en Xullo de 2009, apresentou-na como a renovación do compromiso adquirido pola orden anterior, o cual xa facia pensar que poidera dificuldar a incorporación de novas explotacións a esta liña.

Logo de seis meses de apresentar a solicitude, o malestar xeralizouse, xa que a ninguen lle chegaba a carta resolvendo ou non a solicitude.Pero non foi até o 11 de Xaneiro deste ano que a Consellaria publicou no DOG, con nocturnidade e alevosia, duas listas: unha de expedentes aprovados, e outra de expedentes non aprovados. Asi, de un total de 1161 solicitudes aceitaron-se 821 e deixaron fora nada menos que 340: o 30 % das solicitudes. E non se empregou somentes a excusa de que algunha das solicitudes non supuñan unha renovación, xa que os recursos apresentados por mor das denegacións das solicitudes de 2008 ainda non foron respostados: deixan-se fóra un número importante de solicitudes de explotacións que foron beneficiárias da axuda na primeira convocatória, que cumplian os requisitos para ser beneficiários, e que aparecen no listado de non aprovados en base a argumentos falsos como superar a carga gandeira ou non ter o número suficiente de autóctonas. Polos contactos que xa estabelecimos coa administración, non se van correxir os erros na adxudicación das axudas: vaise tirar para diante e deixar definitivamente fóra desta liña o total dos expedentes denegados, independentemente que a Xunta cometer un erro, intencionado ou non (parede que intencionado) para recortar esta liña. De feito recortou-se o total dos cartos da axuda à cuarta parte respecto à partida habilitada en 2008.

Polo cálculos realizados polos servizos técnicos de FRUGA estamos a falar de ao redor de UN MILLON CINCOCENTOS MIL euros que as nosas explotacións deixarián de ingresar.

Resposta da FRUGA.

Para FRUGA resulta escándaloso que non se informe persoalmente aos e às solicitates de estado da sua solicitude, tal e como viña sendo habitual, e se empregue o DOG, xa que non é habitual que os gandeiros a e gandeiras consulten diariamente o dito Diário para ver como van as suas solicitudes perante a Administración.

É por isto que desde a Federación estamos a iniciar unha campaña de apresentación de recursos individualizados, recursos que teñen que ser apresentados antes do 30 de Xaneiro, polo que facemos un chamamento a todos os afectados e afctadas a reclamar os seus direitos, para o que lles brindamos a nosa colaboración e asesoramento.

Ademais nestes momentos o noso Gabinete Xurídico está estudando demandar via xudicial à Administración Autonómica.

Non menos grave é o desprezo cara às razas própias do País, xa que a maior parte delas, se non é por este tipo de axudas fican en clara desventaxa con outras razas de maior rendemento cárnico, polo que se está a por en perigo parte do noso patrimonio cultural e da riqueza xenética da nosa cabana gandeira.

Share on Tumblr

LACTALIS ADQUIRE PULEVA E GALIZA PERDE UNHA NOVA OPORTUNIDADE .

Recorte das Axudas para Razas Autóctonas